Alfaville (1965)

Το «Alphaville» (1965, 100′) του Jean-Luc Godard Είναι ένα φουτουριστικό έργο του μεγάλου Γάλλου σκηνοθέτη. Ταινία Φαντασίας και ταυτόχρονα φιλμ Νουαρ γυρίστηκε στους νυχτερινούς Παριζιανούς δρόμους.
Ο μυστικός πράκτορας Λέμι Κόσιον στέλνεται στον πλανήτη Αλφαβιλ για να ανακαλύψει τι απέγινε ο προκάτοχος του αλλά και ο καθηγητής Φον Μπράουν, εφευρέτης μιας ακτίνας θανάτου. Εκεί θα ανακαλύψει πως η Αλφαβίλ είναι ένας ψυχρός πλανήτης από αυτόματα που τον κυβερνά ένας υπολογιστής, ο Άλφα 60, κι όπου ο έρωτας όπως και τα περισσότερα συναισθήματα είναι απαγορευμένος. Θα προσπαθήσει να σώσει τον Ντίκσον και θα ερωτευτεί την Νατάσα, κόρη του καθηγητή Φον Μπράουν, πριν καταφέρει να καταστρέψει τον Αλφα 60 και επιστρέψει στην Γη.

Sunrise: A Song of Two Humans (1927)

Η Αυγή (αγγλ. Sunrise: A Song of Two Humans), είναι βωβή δραματική ταινία παραγωγής 1927
σκηνοθεσίας Φρήντριχ Βίλεμ Μουρνάου με πρωταγωνιστές τους Τζάνετ Γκέινορ, Τζορτζ Ο'Μπράιεν
και Μάργκαρετ Λίβινγκστον. Το σενάριο της ταινίας, το οποίο διασκευάστηκε για τη μεγάλη οθόνη
από τον Καρλ Μάγιερ βασίζεται σε διήγημα του Χέρμαν Σούντερμαν με τίτλο Die Reise nach Tilsit.

Η ταινία βραβεύτηκε με Όσκαρ Καλύτερης Καλλιτεχνικής Παραγωγής στην πρώτη τελετή των βραβείων το 1929. Αποτελεί μέχρι και σήμερα την πρώτη και μοναδική ταινία που τιμήθηκε ως καλύτερη καλλιτεχνική παραγωγή από την ακαδημία. Χάρισε επίσης στην πρωταγωνίστρια Τζάνετ Γκέινορ το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου και τιμήθηκε με όσκαρ φωτογραφίας.

Το 1937 το αυθεντικό αρνητικό της ταινίας κάηκε σε φωτιά και καινούργιο αρνητικό δημιουργήθηκε από διασωθείσα κόπια της ταινίας.

H «Αυγή»φαίνεται να λαμβάνει χώρα στα όνειρά μας. Είναι μια μακάβρια ιστορία αγάπης-και-δολοφονίας που εκτυλίσσεται σε μια σχεδόν πραγματικό τοπίο, κάπου ανάμεσα στην πραγματικότητα και στη φαντασία μας.Δεν υπάρχει τίποτα παρόμοιο… Οι χαρακτήρες είναι ανώνυμα αρχέτυπα, και περιστρέφονται γύρω από μια αρχέτυπη αντίστιξη: σε κάποια χώρα, σε κάτι σαν σχέση σε μια πόλη.

The Gold Rush (1925)

«Ο χρυσοθήρας»   σημείο αναφοράς για όλο το βωβό κινηματογράφο. Εδώ συναντούμε μια τέλεια επιτομή της ενιαίας περσόνας που έχτισε ο Chaplin (Sir Charles Spencer "Charlie" Chaplin), σκηνοθέτης σεναριογράφος και ο μοναχικός μουστακοφόρος εξερευνητής (σαν ερμηνευτής) ακολουθεί τον πυρετό του χρυσού και κατευθύνεται προς την Αλάσκα, όπου θα αντιμετωπίσει κάθε λογής κακουχίες – η πείνα του θα τον αναγκάσει να φάει… μία μπότα, κι όμως με ηθικό ακμαιότατο εκείνος θα διεκδικήσει ακόμα και τον έρωτα μιας πανέμορφης χορεύτριας.
Η ταινία είναι γεμάτη από κλασικές σκηνές, όπως την πρώτη, όπου ο Σαρλό προσπαθεί να βαδίσει μέσα στο χιόνι, τη σκηνή που μαγειρεύει την αρβύλα σαν κρέας και τα κορδόνια της σαν σπαγγέτι, όταν ψυχαγωγεί την αγαπημένη του στα όνειρά του με τον περίφημο χορό των πιρουνιών με τα ψωμάκια (ένα γκάγκ που έχει παρουσιαστεί σε προγενέστερες ταινίες, αλλά που ο Chaplin παρουσιάζει με μοναδικό τρόπο) και κυρίως, όταν ο Σαρλό ισορροπεί μαζί με το σπίτι του στο τέλος της χιονισμένης βουνοκορφής. Στην ταινία αυτή συνοψίζεται η μυστική ουσία της τέχνης του: ο ουμανισμός και η αγάπη του προς τον άνθρωπο. Όλα τα θέματα αναπτύσσονται σε μια σειρά ιδιοφυών σκηνών, όπου το γέλιο γεννάται αβίαστα από τη σύγκρουση του τραγικού στοιχείου με το κωμικό. Ο Chaplin έφερε στον κινηματογράφο κάτι περισσότερο από τα εύθυμα περιστατικά, στα οποία βασίστηκε η πρώτη άνθιση της κωμωδίας.

Street Angel (1928)

Η ταινία  Street Angel  του  1928  αμερικανικής παραγωγής είναι μια βουβή ταινία, σε σκηνοθεσία Frank Borzage  που αφορά τις περιπέτειες της Άντζελα, μιας  νεαρής γυναίκας με έντονο πνεύμα (Janet Gaynor), η οποία βρίσκει τον εαυτό της μπλεγμένο  σε παράνομες πράξεις στην προσπάθεια της να  αποκτήσει  χρήματα για να πληρώσει τα φάρμακα της  άρρωστης μητέρα της. Στην αρχή της ταινίας έχει ήδη συλληφθεί επ 'αυτοφώρω , τρέχει μακριά από την τιμωρία  και βρίσκει τη μητέρα της νεκρή . Άπορη και κατατρεγμένη στους δρόμους  γίνεται μέλος ενός  περιπλανώμενου τσίρκου. Σε αυτή την περιοδεία γνωρίζει τον Τζίνο έναν ζωγράφος του δρόμου ( Charles Farrell ) και αποφασίζει να ξαναγυρίσει μαζί του στη γενέτειρα της, τη Νάπολη. Αν και ερωτεύονται παράφορα, το παρελθόν  δεν θα την αφήσει να  χαρεί την ευτυχία της.

The Wind (1928)

Ο όρος βουβός κινηματογράφος χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις ταινίες (βουβές ταινίες) που δεν είχαν συγχρονισμένο ηχογραφημένο ήχο και πιο συγκεκριμένα δεν είχαν ηχητικούς διαλόγους. Στις βουβές ταινίες οι διάλογοι γίνονται μέσω παντομίμας και κάρτες τίτλων-διαλόγων. Η ιδέα συνδυασμού κινούμενων εικόνων με ήχο είναι παλιά όσο και ο κινηματογράφος αλλά λόγω τεχνικών δυσκολιών ο συγχρονισμός διαλόγων έγινε πρακτικός στο τέλος της δεκεατίας του 1920. Η οπτική ποιότητα των βουβών ταινιών- ειδικά αυτών που δημιουργήθηκαν μετά το 1920- ήταν συχνά πολύ καλή. Όμως υπάρχει η εσφαλμένη αντίληψη ότι αυτές οι ταινίες είναι πρωτόγονες με τα σύγχρονα δεδομένα. Αυτή η αντίληψη υπάρχει λόγω του ότι συχνά οι βουβές ταινίες παίζονται σε λάθος ταχύτητα και λόγω της φθοράς της ταινίας με το πέρασμα του χρόνου. (Από τη Βικιπαίδεια)

Υπάρχουν πολλά άγνωστα διαμάντια του Αμερικάνικου Κινηματογράφου όπως για παράδειγμα
Τα Φτερά (αγγλ. Wings), γνωστό και ως Τα Φτερά της Δόξας, είναι βωβή πολεμική ταινία παραγωγής 1927 σκηνοθεσίας Γουίλιαμ Γουέλμαν με πρωταγωνιστές τους Κλάρα Μπόου, Ρίτσαρντ Άρλεν και Τσαρλς ''Μπάντι'' Ρότζερς. Ο Γκάρι Κούπερ εμφανίζεται επίσης σε μικρό ρόλο. Η ταινία ήταν η πρώτη ταινία που βραβεύτηκε με Βραβείο Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, ως καλύτερη παραγωγή για τις χρονιές (1927 - 1928).

 

Βουβός Κινηματογράφος (Wings 1927-8)

Ο όρος βουβός κινηματογράφος χρησιμοποιείται για να περιγράψει τις ταινίες (βουβές ταινίες) που δεν είχαν συγχρονισμένο ηχογραφημένο ήχο και πιο συγκεκριμένα δεν είχαν ηχητικούς διαλόγους. Στις βουβές ταινίες οι διάλογοι γίνονται μέσω παντομίμας και κάρτες τίτλων-διαλόγων. Η ιδέα συνδυασμού κινούμενων εικόνων με ήχο είναι παλιά όσο και ο κινηματογράφος αλλά λόγω τεχνικών δυσκολιών ο συγχρονισμός διαλόγων έγινε πρακτικός στο τέλος της δεκεατίας του 1920. Η οπτική ποιότητα των βουβών ταινιών- ειδικά αυτών που δημιουργήθηκαν μετά το 1920- ήταν συχνά πολύ καλή. Όμως υπάρχει η εσφαλμένη αντίληψη ότι αυτές οι ταινίες είναι πρωτόγονες με τα σύγχρονα δεδομένα. Αυτή η αντίληψη υπάρχει λόγω του ότι συχνά οι βουβές ταινίες παίζονται σε λάθος ταχύτητα και λόγω της φθοράς της ταινίας με το πέρασμα του χρόνου. (Από τη Βικιπαίδεια)

Υπάρχουν πολλά άγνωστα διαμάντια του Αμερικάνικου Κινηματογράφου όπως για παράδειγμα
Τα Φτερά (αγγλ. Wings), γνωστό και ως Τα Φτερά της Δόξας, είναι βωβή πολεμική ταινία παραγωγής 1927 σκηνοθεσίας Γουίλιαμ Γουέλμαν με πρωταγωνιστές τους Κλάρα Μπόου, Ρίτσαρντ Άρλεν και Τσαρλς ''Μπάντι'' Ρότζερς. Ο Γκάρι Κούπερ εμφανίζεται επίσης σε μικρό ρόλο. Η ταινία ήταν η πρώτη ταινία που βραβεύτηκε με Βραβείο Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, ως καλύτερη παραγωγή για τις χρονιές (1927 - 1928).